BIOS Nedir?

BIOS , bilgisayar çalıştırıldığı(Açma tuşuna basıldığında) anda başlangıç ve denetim işlemlerini yönlendiren yazılımların bulunduğu bellek modülüdür. Bellek ve Yazılım BIOS olarak ifade edilir.

BIOS, günümüz ana kartların çoğu Flash BIOS olarak da bilinen EEPROM (Elektrikle Silinebilir Programlanabilir Sadece Okunabilir Hafıza) adlı ROM bellek üzerinde bulunan yazılımdır.

BIOS (Basic Input / Output System- Temel Giriş/ Çıkış Sistemi ) kelimelerinin baş harflerinin birleşmesiyle meydana gelmiştir.

BIOS'un Görevleri Nelerdir?

►RAM, ekran kartı gibi donanımları açılışta (BOOT) test eder.
►Donanımların voltaj düzeylerini ayarlar.
►Sistemi hard disk dışında bir sistemde çaıştırmak için başlangıç sürücüsünü belirlemeye yarar.
►Donanımların frekans ayarlarını yapar.
►Kullanılmayan donanım parçalarını kapatmamıza olanak sağlar.

BIOS SETUP NASIL AÇILIR?

BIOS Setup Nasıl Açılır?

Açılış tuşu bilgisayardan bilgisayara farklılık gösterebilir. Genellikle “F2”,“F10”,“DEL” tuşları kullanılarak açılır. Bu menü ile anarkatta ki istediğimiz değişiklikleri gerçekleştirebiliriz. Menüdeki ayarları değiştimek için klavyedeki “+” ve “-” tuşları kullanılır. Ayarları yaptıktan sonra da çıkış (Exit) kısmında ayarlar kaydedilerek çıkış yapılır.

BİOS ÇEŞİTLERİ NELERDİR ?

BİOS ÇEŞİTLERİ

Değişik anakartlar, farklı BIOS SETUP yazılımlarını içermektedir. Farklı farklı markaların ürettikleri farklı BIOS’lar bulunmaktadır. Farklı firmaların BIOS ayarları bu BIOS sistemlerine göre farklılık gösterir.

Award Bios
Ami Bios (American Megatrends Inc)
MR Bios (Microid Research Inc)
Phoenix Bios (Phoenix Technologies)
Award Medallion BIOS ( Phoenix BIOS + Award BIOS )

POST NEDİR ?

POST(Power On Self Test-Açılış Sınama İşlemi)

Bilgisayarınızda POST işlemini sistemi açtığınızda siyah ekranda gördüğünüz yazılardan tanıyabilirsiniz. Güncel anakartların pek çoğu siz istemediğiniz sürece bunu gizlerler ve marka resimlerinin çıkmasını sağlarlar.

POST Nasıl Çalışır?

1. Bilgisayarınızı açtığınızda elektrik akımı CPU’ya gider ve orada bilgisayarın önceki kullanımından kalmış bilgileri siler.

2. CPU, elektrik akımı tarafından uyarıldığında ROM’da yer alan BIOS yazılımını RAM (Ana Bellek) yükleyerek aktif hale getirir. BIOS programı; kendi içindeki kayıtlı bilgilerden, önce kendini ve POST programını kontrol eder, daha sonra System Bus (Bilgisayarın donanımlarını birbirine bağlayan devreler)’a sinyal göndererek devrelerinin görevlerini yapıp yapmadığını kontrol eder.

İşlemlerin POST’a devredilmesi.

3. Ekran kartını test eder. POST testi, bilgisayarın ekran görünümünü kontrol eden video sinyallerini ve ekran kartının hafızasını test eder. İşte bu andan itibaren ekranımız görüntü vermeye başlar.

4. RAM’i test eder. RAM belleklerin gereği gibi vazife görüp görmediğini belirlemek üzere bir dizi testler yapar. Bütün belleklere sırası ile bazı bilgiler kaydederek daha sonra bu bilgileri okur ve yazılan ile okunanı karşılaştırır. Bazı bilgisayarlarda, bu aşamada ekranda hafıza kapasitesini gösteren rakamların sayıldığını görebilirsiniz.

5. Klavye test edilir. Bilgisayara bağlı klavyenin bağlantısını ve herhangi bir tuşunun basılı olup olmadığını kontrol eder. Bu sırada varsa klavye üzerindeki kontrol ledleri yanıp söner.

6. Disket sürücü ve Sabit Diskleri test eder. Floppy disk’e (disket sürücü) ve sabit disklere sinyal göndererek, hazır ve çalışır durumda olup olmadıklarını ve tepkilerini belirler. Floppy yoksa kontrol etmez. CMOS Setup’tan kapalıdır.

7. Yeni donanım elemanları araştırılır. POST, yaptığı testin sonuçlarını CMOS (hangi donanımların bilgisayara bağlı olduğunu belirleyen bilgiler) ile karşılaştırarak yeni bir donanımın varlığını araştırır. Son işlem olarak ’ta CMOS daimi hafızasında kayda geçer.(Yeni donanımlar otomatik kaydedilir.)

8. Görevini İşletim Sistemine devreder. Bundan sonra BIOS’ta belirtilen ayara göre BOOT (ilk açılma, CD-DVD ROM ya da SABİT DİSK’ten devam edilmesi) işlemi gerçekleştirilerek işletim sistemi çalıştırılır.

Post Sesli Hata Mesajları Hata Anlamı

1 Sürekli Ses Güç kaynağı arızası

2 Birçok kısa bip Anakart arızası

3 1 uzun Bellek tazelenmesinde hata

4 1 uzun 1 kısa Anakart veya BIOS çipi arızası

5 1 uzun 2 kısa Ekran kartı arızası

6 1 uzun 3 kısa Ekran kartı arızası

7 2 uzun 1 kısa Ekran kartı arızası (RAMDAC kaynaklı (?) )

8 2 kısa Bellek parity (eşlik) hatası

9 3 kısa Belleğin ilk 64k’lık bölümünde hata

10 4 kısa Timer hatası

11 5 kısa İşlemci hatası

12 6 kısa Klavye işlemcisi hatası

13 7 kısa İşlemci hatası

14 8 kısa Ekran kartı belleğinde okuma/yazma hatası

15 9 kısa BIOS ROM hatası

16 10 kısa CMOS okuma/yazma hatası

17 11 kısa Tampon Bellek Hatası

Çözüm Yolları

1. hata için, güç kaynağınızın bağlantılarını kontrol edip bir deneme daha yapın. Eğer sorun devam ediyorsa, üç vakte kadar size yeni bir güç kaynağı gelecek demektir.

2, 4, 10, 12, 15 ve 16 numaralı hatalar için, tüm kartları işlemciyi ve RAM’leri söküp tekrar takın. Öncelikle mümkün olduğunca az bileşenle bilgisayarı başlatmaya çalışın.

4, 15 ve 16 numaralı hatalarda BIOS çipinin yerine düzgünce oturduğundan emin olmak için üstüne hafifçe bastırın. Değişen bir şey yoksa 4, 15 ve 16 numaralı hatayla karşı karşıyaysanız yeni bir BIOS çipi edinin, yok eğer değilseniz zaten yeni bir anakartınız olacağınız için BIOS çipiniz otomatik olarak değişmiş olacaktır.

3, 8 ve 9 numaralı hatalarla baş etmek için öncelikle RAM’lerinizin yerlerine düzgün oturduklarından ve yuvalarla aralarında herhangi bir yabancı maddenin bulunmadığından emin olun. Eğer birden fazla bellek modülü kullanıyorsanız değişik kombinasyonlar deneyin. Hata hala devam ediyorsa belleklerinizi tek tek deneyerek sorunun hangisi/hangilerinde olduğunu bulabilirsiniz.

5, 6 ve 7 numaralı mesajı alıyorsanız, ekran kartınızın yerine iyice oturduğundan ve monitör bağlantısının düzgünce bir şekilde yapıldığından emin olun. Problem sürüyorsa başka bir ekran kartı ile bilgisayarı başlatmayı deneyin. Sonuç alırsanız sizi tebrik ederiz çok yakın bir zamanda yepyeni bir ekran kartınız olacak. Ekran kartlarıyla ilgili alacağınız sesli hata mesajlarının neredeyse tamamı 6 numara olacaktır. Bu nedenle şimdiden “diii di dit dit” sesine alışmanızda fayda var.

11, 13 ve 17 numaralı hatalar için işlemcinizin düzgün bir şekilde takıldığından emin olun. Mümkünse başka bir işlemciyle denemelerde bulunun, sonuç alamazsanız özellikle 17 numaralı hata için anakartınızdan şüphelenin.

POST Yazılı Hata Mesajları
BIOS ROM checksum error - System halted:
BIOS çipindeki bir hatayı gösterir. Çipte fiziksel hata veya BIOS yazılımında bozukluk olabilir. Sisteminizi yeni bir BIOS ile update edin, sorun devam ediyorsa yeni bir BIOS çipi edinmeniz gerekecek.

CMOS battery failed:
BIOS piliniz bitmiş veya bitmek üzere. Pilin türünü belirleyip en yakın saatçiden yenisini alabilirsiniz.

CMOS checksum error - Defaults loaded:
Herhangi bir nedenden dolayı BIOS ayarlarınızda bozukluk oluşmuş (muhtemelen bitmek üzere olan BIOS pili yüzünden). Varsayılan ayarlar yüklenerek sisteminizin zarar görmesi engellenmiş.

Floppy disk(s) fail:
Sisteminize takılı bulunan disket sürücü(ler) ile BIOS’taki disket sürücü ayarları birbirini tutmuyor. Disket sürücünüzün bağlantılarını kontrol edin, BIOS’taki ayarlar yanlışsa düzeltin. Sorun devam ediyorsa disket sürücünüzde muhtemel bir fiziksel arıza var demektir.

Keyboard error or no keyboard present:
Belki de en çok karşılaşılan POST mesajı. Bu mesaj genellikle “Press F1 to continue” diye devam eder. Siz de olmayan klavyenin F1 tuşuna basarak hatadan kurtulabilir veya yeni bir klavye takarak işleme devam edebilirsiniz.

Memory test fail:
POST mesajlarının belki de en can sıkıcısı. BIOS’taki bellek ayarlarınızda olabilecek bir problemden kaynaklanabildiği gibi, bellek modüllerinizdeki kısmi (kısmi=belli bir bölümündeki) arıza nedeniyle de ortaya çıkabilir. Ayarlarınızdan eminseniz, başka bir bellek ile sisteminizi tekrar açmayı deneyin.

Hard Disk(s) Fail:
Sisteminizde mevcut disk(ler)le BIOS’ta belirtilmiş disk ayarları birbirini tutmuyor demektir. BIOS’tan disk ayarlarını otomatiğe getirin, master/slave ayarlarını kontrol edin. Sorun devam ediyorsa disk sürücünüzde fiziksel bir bozukluk kuvvetle muhtemeldir.

CMOS NEDİR ?

CMOS Nedir?

CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor), BIOS çipin de bulunan, başlatma bilgilerini içeren ve çok düşük güç tüketimi yapan bir bellektir. Bilgisayarı başlatırken BIOS, tarih, saat v.b. gibi bilgileri bu bellek den alır. Gücünüde BIOS pili olarak adlandırdığımız pilden karşılar.

BIOS MENÜLERİ NELERDİR ?

BIOS Menüleri Nelerdir? (Phoneıx.. )

Standart Cmos Setup

· Bios Features Setup

· Chipset Features Setup

· Integrated Peripherals

· Power Management Setup

· PNP/PCI Configuration

· Load Bios Defaults

· Load Performance Setup Defaults

· Supervisor Password

· User Password

· Save & Exit Setup

· Exit Without Saving

BİOS MENÜLERİNİN AÇIKLAMALARI

1. Standart CMOS Setup

Date/Time: Sistem saati ve tarihinin ayarlandığı sekmedir.

Hard Disk: BIOS’un Hard Disk’inizi otomatik ya da manuel olarak tanıtılacağı bölümdür.

Disk Drives: Disket sürücünüzün tipini belirler.

Halt On: BIOS test yaparken herhangi bir hata ile karşılaşırsa ne yapması gerektiğinin belirlendiği bölümdür.

2. BIOS Features Setup

Virus Warning: Boot sektördeki virüsler için uyarı verilmesini sağlar.

CPU Internal Cache: Sistem performansını arttırmak için açık tutulabilecek bir bellektir.

External Cache: Tüm yeni ana kartlar da bulunan bir özelliktir ve “ENABLED” konumunda olması gerekir.

Quick Power on Self Test (POST): Açılış testinin hızının ayarlandığı bölümdür.

Boot Sequence: İşletim sisteminin hangi sürücüden başlatılacağının karar verildiği sekmedir.

Floppy Disk Access Control: Sabit diskten diğer aygıtlara bilgi paylaşımının ayarlandığı bölümdür.

Boot Up Floppy Seek: Bilgisayar açılırken floppy sürücüsünün denetlenip denetlenmeyeceğini sorar.

Boot Up Numlock Status: Numlock tuşunun açılışta etkin olup olmayacağı ayarlanır.

Security Options: Bu bölümde bilgisayarın açılışı için parola ayarlanır.

Typematic Rate: Bir saniyede klavyeden kaç karakter girileceği ayarlanır.

Typematic Delay: İki karakter yazımı arasındaki gecikme süresi belirlenir.

PS/2 Mouse Function Control: Eğer mouse PS/2 portundan kullanılıyorsa mutlaka “ENABLED” yapılmalıdır.

HDD S.M.A.R.T Capability: Disk testinin yapıldığı bölümdür.

Video ROM BIOS Shadow: Ekran kartının BIOS’unu RAM‘e taşır.

3. Chipset Features Setup

*Chipset ayarlarının değiştirildiği bölümdür. Fakat ayarların değiştirilmesi tavsiye edilmez. Çünkü ana kart satılırken en ideal ayarları yapılarak gönderilir.

VGA Shared Memory Size: Ekran kartının ne kadar RAM kullanacağının ayarlandığı bölümdür.

8/16 Bit I/O Recovery Time: Default ayarlarda bırakılmalıdır.

Onboard PCI IDE: IDE (Tümleşik Elektronik Aygıtlar) aygıtının PCI veri yolunu kullanması için gerekli bir sekmedir.

Data Integrity Mode: Eğer belleğiniz hata düzeltmeli bir bellek ise “ECC” değilse “Non-ECC” yapılır.

Current CPU CORE Voltage: İşlemcinin çalışma gerilimi gösterilir.

CPU Fan Speed: İşlemcinin fan hızını gösterir.

Current System Temperature: Sistemdeki sensörlerin ısı değerlerini gösterir.

CPU Temperature: İşlemcinin belirlenen çalışma sıcaklığını geçtiği durumlarda uyarı vermesini sağlar.

Shout Down Temperature: İşlemci belirlenen sıcaklığı geçerse bilgisayar kendini kapatır.

On Chip USB: Sistemdeki USB aygıtlarını kullanmak için “ENABLED” konumunda bırakılmalıdır.

Fan Fail Alarm: Bilgisayarda bulunan fanların çalışma hızı düştüğü zaman uyarı verir.

4. Integrated Peripherals

Power On Function: Bilgisayarı nasıl açmak istediğimizi (klavye,mouse,v.b.) ayarlamamızı sağlar.

IDE HDD Block Mode: 2 GB’tan büyük disklerde “ENABLED” konumunda olmalıdır.

On Chip Primary/Secondary IDE: IDE 1 ve IDE 2 devrelerinin kontrolünü sağlar.

Onboard FDC Controller: Disket sürücüsünün kontrolünü sağlar.

USB Controller: USB portlarını kontrol eder.

USB Keyboard Setup: USB klavye izinleri ayarlanır.

UART Mode Select: Kızılötesi aygıtların kullanımına göre ayarlanabilen bir bölümdür.

On Board FDD Controller: FDD kontrolünü sağlar.

On Board Parallel Port: Paralel portların çalışma adresleri ayarlanır.

PWRON After PWR Fail: Bu ayar sayesinde elektrikler gidip geldiğinde bilgisayarınız kendini otomatik olarak açabilir.

PS/2 Mouse Power On: “ENABLED” konumunda, mouse tuşuna basıldığı an bilgisayarın açılması sağlanır.

Keyboard Power On: “ENABLED” konumunda, klavyeden herhangi bir tuşa basılması durumunda bilgisayar açılır.

5. Power Management Setup

*Bu bölüm bilgisayarın enerji tüketiminin ayarlanmasını sağlar.

Power Management: Bu bölüm tüm güç seçenekleri içerisinde barındırır.

PM Control by Apm: Güç yönetiminin bilgisayar tarafından yapılmasına olanak sağlar.

Automatic Power Up: Bilgisayarın ayarlanan saatlerde otomatik olarak açımasını sağlar.

Video Off Option: Bu sekme de monitörün ne zaman tasarruf moduna geçeği ayarlanır.

6. PNP/PCI Configrutaion

*PNP/PCI Configrutaion Tak-Çalıştır işletim sistemlerinin ayarlandığı bölümdür. Eğer BIOS’u kullanmak istiyorsanız bu ayar “NO” olarak kaydedilmelidir.

PnP Os Installed: Tak-Çalıştır bir işletim sistemine sahipseniz “YES” yapınız.

Resources Controlled By: “AUTO” ayarı önerilir. Bu ayar durumunda her veri yoluna IRQ otomatik olarak atanır. Ayarları manuel yapmak istiyorsanız uygun slotları kendiniz seçmelisinz.

7. Load BIOS Defaults

*BIOS ayarlarını yanlış girerseniz ya da eski durumuna döndürmek istiyorsanız bu ayar kullanılır.

8. Save & Exit Setup

*Yapılan ayarların kaydedilerek çıkış yapılmasını sağlar.

9. Exit Without Saving

*Yapılan değişiklikler kaydedilmeden çıkış yapılmasını sağlar.

10. Load Setup/Performance Defaults

*BIOS sisteminin optimum performansta çalışabileceği ayarları geri yükler.

11. Supervisor Password

*BIOS ayarlarının tek bir kişi tarafından kontrol edilmesi için şifre belirlenen bölümdür.

12. User Password

*Sadece sisteme şifre koyar, BIOS’u etkilemez.

DÜNDEN BU GÜNE BİOS’UN KULLANIMI

DÜNDEN BU GÜNE BİOS’UN KULLANIMI

BIOS, 1981 yılında çıkan IBM’in ilk kişisel bilgisayarının temel bir parçasıydı. IBM PC ile uyumlu sistem üretmek isteyen şirketler, sistemlerini BIOS uyumlu şekilde üretmek zorundaydı. En azından aynı düzeydeki sistem hizmetlerini yazılıma aktarmak gerekiyordu. Ancak bu şekilde PC için üretilmiş yazılımlar sorunsuz çalışıyordu.

İlk bilgisayar şirketleri BIOS’u tersine mühendislikle kendileri oluşturmak zorunda kaldı ve uyumluluk konusunda sorunlar yaşadı. Ancak birkaç yıl içinde Phoenix isimle firmware firması kararlı ve doğru şekilde tersine mühendisliğin kullanılabileceği BIOS’u geliştirdi, sonra da bunu üçüncü parti şirketlere lisansladı. Böylelikle PC üretimi de hızlanmaya başladı.

1980’li yılların ortalarında kullanılan IBM PC/AT, MBlairMartin, CC BY-SA 4.0

IBM bilgisayarların BIOS’u Intel x86 işlemcilerle birlikte çalışmak üzere tasarlanmıştı ve işlemcinin 16-bit modunu kullanarak çalışıyordu. Bunu da bir çevirici dil kullanılarak yazılmış bir firmware sağlıyordu.

Yıllar içinde BIOS’un görevi daha önemsiz hale geldi. 16-bit modunun kullanımı BIOS işlevlerinin çok yavaş çalışmasına neden oluyordu. 1990’lı yıllarda PC işletim sistemleri 386 ile birlikte tanıtılan 32-bit korumalı modunu kullanmaya başladı.

İşletim sistemleri ayrıca donanıma erişmek için BIOS’un sistem servisleri yerine kendi 32-bit sürücülerini kullanmaya başladı. Böylelikle BIOS sadece sistemin ilk başlangıcı için kullanılmaya başlandı ve geri kalan her şey işletim sistemi tarafından yapıldı.

Intel 2000’lerin başlarında kendi Itanium IA64 işlemcilerini geliştirdiği ve tanıttığı sırada, yeni bir firmware ihtiyacı ortaya çıktı. Intel, x86 dışı başka bir firmware’i satın almak ya da geliştirmek yerine, IA64 cihazları için EFI (Extensible Firmware Interface) arabirimini geliştirdi.

x86 makinelerdeyse BIOS, 2000’li yıllarda dahi kullanıldı. Zamanla düşük performans, sınırlı işlevsellik ve düşük sürdürülebilirlik yüzünden Intel ve bilgisayar endüstrisi farklı bir arayışa girdi. EFI, 32-bit ve 64-bit x86 sistemleri ve birçok ARM sistemi destekleyecek şekilde geliştirildi ve şu anki UEFI ismini aldı.

PC işletim sistemleri 2007 yılında bu değişime ayak uydurmaya başladı. İlk olarak Windows Vista Service Pack 1 64-bit x86 sürümü UEFI üzerinden boot edilme yeteneğine kavuştu. Intel’in 2011 yılında tanıtılan Sandy Bridge serisi işlemcileriyle birlikte bilgisayar donanımları da UEFI’ye geçişe başladı. Günümüzdeyse tüm x86 sistemler BIOS yerine UEFI ile birlikte tedarik ediliyor.

Donanım üreticileri geçişlerde yavaş olsa da UEFI’nin kolay geliştirilebilirlik avantajlarından faydalanmaya başladı. Microsoft’un ürettiği bazı Surface modellerinde doğrudan firmware aracılığıyla, sadece Internet bağlantısıyla işletim sistemini yüklemek ve kurtarmak mümkün. BIOS ile böyle bir şeyin olması mümkün değildi. Ayrıca UEFI sistemler, BIOS sistemlere göre çok daha hızlı açılır.

Tüm yeni donanımlar ve işletim sistemleri UEFI ile doğal olarak çalışsa da, eski işletim sistemleri (DOS, Windows 7’den eski işletim sistemlerinin 32-bit sürümleri, Windows Vista’dan eski işletim sistemlerinin 64-bit sürümleri) halen kullanılıyor. Ayrıca bazı donanımlar BIOS ile birlikte çalışacak şekilde tasarlanmış. Eski BIOS, Option ROM olarak adlandırılan bir genişletme sistemine sahipti. Disk kontrolcüleri BIOS’un sistem servisleri kullanılarak tanıtılabiliyor ve programlanabiliyordu. Option ROM’lar da BIOS gibi 16-bit’lik x86 kodunda yazılıyordu.

İlk nesil UEFI firmware’i BIOS uyumlu programlama arayüzü sunacak şekilde yazılmıştı. Böylelikle BIOS’a ihtiyaç duyan donanım ve yazılımlarla uyumluluk sağlandı. Daha sonra UEFI firmware’i UEFI’ye özel arayüz sunmaya başladı. Eski işletim sistemlerinin boot edilebilmesi ve eski donanımların çalışabilmesi için Compatibility Support Module (CSM) adıyla BIOS uyumlu bir mod geliştirildi. CSM ile birlikte modern sistemler de eski yazılımları ve eski donanımları boot edebiliyor. CSM açık değilken de UEFI uyumlu donanım ve yazılımlar çalışmaya devam ediyor.

Günümüzde üretilen çoğu bilgisayar CSM modu kapalı şekilde kullanıcılara teslim ediliyor. Genellikle bu mod etkinleştirilebilecek şekilde ayarlarda bulunuyor. Ancak sistem toplayıcıları için üretilen birçok anakart CSM aktif şekilde geliyor. Bunun en büyük sebebi Secure Boot ve Windows logosunu kullanabilmek için Microsoft’un zorunlu kıldığı donanım gereksinimleri.

Secure Boot, disk üzerindeki işletim sistemini zararlı yazılımlara karşı korur ve sadece CSM devre dışıyken çalışır. Çoğu OEM bilgisayar Windows logosuyla tedarik edildiği için CSM devre dışı modda gelir. Bilgisayar toplayanlar ise genellikle bu ayarla ilgilenmez. Bu yüzden de ayrı satılan anakartlar genellikle daha az güvenli, ancak daha uyumlu CSM moduyla birlikte piyasaya sürülür.

Intel ise CSM’yi tamamen ortadan kaldırmayı amaçlıyor. Böylelikle donanımlar daha basit şekilde üretilebilecek ve hem CSM modu açıkken, hem de kapalıyken çalışacak şekilde geliştirilmesi gerekmeyecek. Yeni nesil donanımların eski yazılımlarla kullanılmasını sağlayacak Option ROM’lara gerek kalmayacak. Eski yazılımlar ise sanal makinelerde ya da eski sistemleri taklit eden diğer şekillerde çalıştırılacak.

CSM’nin ortadan kaldırılmasıyla birlikte Intel diğer eski teknolojileri de tarihe gömecek. En yeni ve en iyi Intel işlemcileri bile tarihi 16-bit işlemci modlarına sahip. BIOS ve CSM gereksinimlerinin ortadan kalkmasıyla birlikte, eski işlemci modları da ortadan kalkacak. Intel 2020 yılı itibariyle bu geçişi tamamlamayı planlıyor.